Het huwelijk.
Het huwelijk vergt een gezamelijke inzet. Het is iets dat tijd vraagt. Biede partners moet bereid zijn het huwelijk te laten slagen. En de scheiding niet beschouwen als een gemakkelijke uitweg wanneer het moeilijk gaat. Als je wilt dat je huwelijk slaag, dan vereist dit een hoop geven en nemen, een beetje humor en een diepe toewijding aan islamitische principes evenals aan het huwelijk. Veel hiervan staan in de Koran,. Het overige is gezond verstand nodig. |
Allah (Verheven en Geprezen is Hij) zegt in Soerah 30 Ar-Roem (De Romeinen) vers 21 het volgende: “En onder Zijn Tekenen is het feit dat Hij uit jullie, voor jullie, echtgenotes geschapen heeft opdat jullie met hen een rustig leven leiden en Hij heeft tussen jullie genegenheid en goedheid geplaatst. Daar zijn bewijzen in voor mensen die nadenken."
Allah zegt ook in Soerah 7 al-Araaf (De Kantelen) vers 189: “Hij is het Die jullie uit één enkele wezen geschapen heeft waaruit Hij zijn echtgenote gestrokken heeft, opdat hij rust bij haar vindt."
In Surah Al-Baqarah vers 187 wegt Allah "Zij zijn lichaamsbedekking of levensvreugde voor jullie en jullie zijn hetzelfde voor haar."
Het gaat hier werkelijk om de hoeksteen van de sociale leven van de koppel. De aanwezigheid hiervan is de bron van het echtelijke geluk. De afwezigheid ervan echter leidt tot vijandigheden binnen het koppel en kan leiden tot de misslukkig van het huwelijk.
____________________________________________________________________
Hier onder vindt je parktische raadgevingen voor een gelukkig huwelijk
Zo worden dan de harten met liefde gevuld. Om dit gevoel gewaar te worden moeten de echtlieden hun emoties uitwisselen en deze in hun woorden en inhun gedrag tegenover elkaar tot leven laten komen.
Het mooiste aan het leven als echtpaar is dat men kan zien dat elk van beiden zich de helft voelt van de ander. Wanneer de ene iest goeds voor de ander doet, voor de liefde van Allah (Verheven en Geprezen is Hij), dan kan de ander het effect van de aalmoes voelen. Maar als de echtlieden elkaar beconcurreren, uitdagen en bestrijden, dan zal geen van beiden iets goeds voor de ander doen zolang deze niet iets goeds gedaan heeft. Dit wordt een lastig en somber leven. Er is niet veel nodig om deze vereniging te laten breken want het is niet gebouwd op tederheid, liefde en barmhartigheid. De enige zorg is het overwinnen van de ander en het tonen van wie de sterkste is.
Het is het touw dat de ene vasthoudt en hem naar de andere trekt. Zonder opoffering zou het leven kort en onbenullig zijn, want wie egoïstisch is en alleen aan zijn eigen ego denkt neemt van anderen, maar geeft niets. Zo iemand leeft slechts voor zichzelf en sterft alleen. Elk van de partners is als een kaars die uit zichzelf opbrandt om de anderen licht te geven. Zo wordt het geluk concreet, zo komt er stabiliteit.
Er is niets dat het gezin meer vrijwaart van scheiding en vernietiging dan vertrouwen. Als dat er is probeert niemand de ander te temmen, niemand veronachtzaamt de capaciteiten van de ander en niemand bespot de ander, noch in woorden noch in daden. Door dit soort wantrouwen zou elkeen gescheiden leven van de ander. Elk van de echtgenoten moet respect hebben voor de ander op het vlak van de rol die deze in het huwelijk moet spelen. Ze moeten elkaar bijstaan met raad en daad.
Dit alles zal meer kracht geven aan de gevoelens en meer warmte brengen. Het ongeluk en de problemen krijgen minder plaats in hun leven. Als ze dat echter verwaarlozen en als ze onvoldoende de tijd nemen om samen te gaan zitten en te genieten van een wederzijdse plezier, dan zullen ze door verveling overvallen worden elk probleem zal een hindernis tussen hen worden, tot elkeen uit het leven van de ander verdwijnt.
Zonder tederheid bestaat enkel spanning en een wind die vernietiging brengt. Het leven is dan enkel verdriet en vernietiging. Tederheid houdt eigenlijk in dat men aandacht heeft voor de gevoelens en de emoties van de ander, vooral op moelijke momenten.
De wijze echtgenoot onderdrukt zijn echtgenote niet en valt haar niet aan. En de tedere echtgenote waakt over de rechten van haar man, ze aanbidt Allah (Verheven en Geprezen is Hij) door haar echtgenoot te gehoorzamen (zonder ongehoorzaam te zijn aan Allah)
Geluk is iets wat weinig mensen begrijpen, het is iets wat men niet kan kopen of verkrijgen zonder tegenstander: de prijs is aanvaardig en tevredenheid. Het gaat over betekenissen en niet over objecten, over interne niet externe gevoelens, het is een leven van goede woorden en zoete strelingen. Hoe groot is het verdriet van het gezin als het deze notie verliest.
Een open en eerlijk gesprek over bepaalde thema's van het leven als echtpaar is ongetwijfeld zeer goed, want soms kunnen bepaalde problemen opgelost worden door te zeggen wat men in het binneste van zijn hart heeft. Helaas is het probleem van veel echtparen het feit dat ze niet de tijd nemen om te gaan zitten en goed te praten en om de zaken te verhelderen.
O spreken is gemakkelijk maar doen is moeilijk, en doen is gemakkelijk maar begrijpen is moeilijk.
Schreeuwen en herrie veranderen niets behalve dat elkeen verder koppig blijft. Elkeen moet zien hoe hij de ander tevreden kan stellen en elkeen moet de ander steuenen. Als één van beiden dan eens kwaad wordt dan moet de reactie van de ander zijn hem te kalmeren en hem gerust te stellen met goede woorden, excuses, wijsheid en geduld. Dit maakt allemaal deel uit van de goedheid.
Allah (Verheven en Geprezen is Hij) zegt in Soerah 4 An-Nisaa (De Vrouwen) vers 19: “En gedraag jullie fatsoenlijk tegenover hen".
Het voornaamste is dat men geconsulteerd wordt en dat de persoonlijke mening geuit kan worden, vooral voor de vrouw. Het doel is het bereiken van een gemeenschappelijke akkoord. Als dit alles afwezig is, dan is de duivel die het gezin leidt.
Allah zegt ook in Soerah 7 al-Araaf (De Kantelen) vers 189: “Hij is het Die jullie uit één enkele wezen geschapen heeft waaruit Hij zijn echtgenote gestrokken heeft, opdat hij rust bij haar vindt."
In Surah Al-Baqarah vers 187 wegt Allah "Zij zijn lichaamsbedekking of levensvreugde voor jullie en jullie zijn hetzelfde voor haar."
Het gaat hier werkelijk om de hoeksteen van de sociale leven van de koppel. De aanwezigheid hiervan is de bron van het echtelijke geluk. De afwezigheid ervan echter leidt tot vijandigheden binnen het koppel en kan leiden tot de misslukkig van het huwelijk.
____________________________________________________________________
Hier onder vindt je parktische raadgevingen voor een gelukkig huwelijk
- Veiligheid.
Zo worden dan de harten met liefde gevuld. Om dit gevoel gewaar te worden moeten de echtlieden hun emoties uitwisselen en deze in hun woorden en inhun gedrag tegenover elkaar tot leven laten komen.
- Goedheid.
Het mooiste aan het leven als echtpaar is dat men kan zien dat elk van beiden zich de helft voelt van de ander. Wanneer de ene iest goeds voor de ander doet, voor de liefde van Allah (Verheven en Geprezen is Hij), dan kan de ander het effect van de aalmoes voelen. Maar als de echtlieden elkaar beconcurreren, uitdagen en bestrijden, dan zal geen van beiden iets goeds voor de ander doen zolang deze niet iets goeds gedaan heeft. Dit wordt een lastig en somber leven. Er is niet veel nodig om deze vereniging te laten breken want het is niet gebouwd op tederheid, liefde en barmhartigheid. De enige zorg is het overwinnen van de ander en het tonen van wie de sterkste is.
- Opoffering.
Het is het touw dat de ene vasthoudt en hem naar de andere trekt. Zonder opoffering zou het leven kort en onbenullig zijn, want wie egoïstisch is en alleen aan zijn eigen ego denkt neemt van anderen, maar geeft niets. Zo iemand leeft slechts voor zichzelf en sterft alleen. Elk van de partners is als een kaars die uit zichzelf opbrandt om de anderen licht te geven. Zo wordt het geluk concreet, zo komt er stabiliteit.
- Vertrouwen.
Er is niets dat het gezin meer vrijwaart van scheiding en vernietiging dan vertrouwen. Als dat er is probeert niemand de ander te temmen, niemand veronachtzaamt de capaciteiten van de ander en niemand bespot de ander, noch in woorden noch in daden. Door dit soort wantrouwen zou elkeen gescheiden leven van de ander. Elk van de echtgenoten moet respect hebben voor de ander op het vlak van de rol die deze in het huwelijk moet spelen. Ze moeten elkaar bijstaan met raad en daad.
- Liefde.
Dit alles zal meer kracht geven aan de gevoelens en meer warmte brengen. Het ongeluk en de problemen krijgen minder plaats in hun leven. Als ze dat echter verwaarlozen en als ze onvoldoende de tijd nemen om samen te gaan zitten en te genieten van een wederzijdse plezier, dan zullen ze door verveling overvallen worden elk probleem zal een hindernis tussen hen worden, tot elkeen uit het leven van de ander verdwijnt.
- Tederheid en barmhartigheid.
Zonder tederheid bestaat enkel spanning en een wind die vernietiging brengt. Het leven is dan enkel verdriet en vernietiging. Tederheid houdt eigenlijk in dat men aandacht heeft voor de gevoelens en de emoties van de ander, vooral op moelijke momenten.
De wijze echtgenoot onderdrukt zijn echtgenote niet en valt haar niet aan. En de tedere echtgenote waakt over de rechten van haar man, ze aanbidt Allah (Verheven en Geprezen is Hij) door haar echtgenoot te gehoorzamen (zonder ongehoorzaam te zijn aan Allah)
- Geluk.
Geluk is iets wat weinig mensen begrijpen, het is iets wat men niet kan kopen of verkrijgen zonder tegenstander: de prijs is aanvaardig en tevredenheid. Het gaat over betekenissen en niet over objecten, over interne niet externe gevoelens, het is een leven van goede woorden en zoete strelingen. Hoe groot is het verdriet van het gezin als het deze notie verliest.
- Openhartigheid.
Een open en eerlijk gesprek over bepaalde thema's van het leven als echtpaar is ongetwijfeld zeer goed, want soms kunnen bepaalde problemen opgelost worden door te zeggen wat men in het binneste van zijn hart heeft. Helaas is het probleem van veel echtparen het feit dat ze niet de tijd nemen om te gaan zitten en goed te praten en om de zaken te verhelderen.
- Begrip.
O spreken is gemakkelijk maar doen is moeilijk, en doen is gemakkelijk maar begrijpen is moeilijk.
- Woede vermijden.
Schreeuwen en herrie veranderen niets behalve dat elkeen verder koppig blijft. Elkeen moet zien hoe hij de ander tevreden kan stellen en elkeen moet de ander steuenen. Als één van beiden dan eens kwaad wordt dan moet de reactie van de ander zijn hem te kalmeren en hem gerust te stellen met goede woorden, excuses, wijsheid en geduld. Dit maakt allemaal deel uit van de goedheid.
Allah (Verheven en Geprezen is Hij) zegt in Soerah 4 An-Nisaa (De Vrouwen) vers 19: “En gedraag jullie fatsoenlijk tegenover hen".
- Positive autoriteit.
Het voornaamste is dat men geconsulteerd wordt en dat de persoonlijke mening geuit kan worden, vooral voor de vrouw. Het doel is het bereiken van een gemeenschappelijke akkoord. Als dit alles afwezig is, dan is de duivel die het gezin leidt.